Oddychanie przez usta i astma
Droga oddychania u pacjentów z astmą
Wygląda na to, że astmatycy mogą mieć większą tendencję do oddychania ustami, co może być czynnikiem w patogenezie astmy.
Chest. 1999 Dec; 116 (6) :1646-52. Droga oddychania u pacjentów z astmą. Kairaitis K, Garlick SR, Wheatley JR, Amis TC
Wymuszone oddychanie ustami
Wymuszone oddychanie przez usta powoduje spadek czynności płuc u pacjentów z astmą łagodną w spoczynku oraz inicjuje objawy astmy u niektórych. Oddychanie przez usta może odgrywać rolę w patogenezie zaostrzeń astmy.
Respirology. 2008 Mar, 13 (4) :553-8. Wymuszone oddychanie ustami zmniejsza parametry czynnościowe płuc w astmie łagodnej. Hallani M, Wheatley JR, Amis TC.
Odpowiedź powysiłkowa oskrzeli
W celu określenia związku pomiędzy wystąpieniem skurczu oskrzeli u młodych pacjentów z wieloletnią astmą oskrzelową podczas umiarkowanego wysiłku na bieżni a oddychaniem nosem lub przez usta poproszono pacjentów o “swobodne oddychanie” i zaobserwowano, że większość osób spontanicznie oddychało z otwartymi ustami. Następnie poproszono tą samą grupę osób aby oddychała tylko przez nos podczas ćwiczeń i zaobserwowano prawie całkowite zahamowanie odpowiedzi skurczowej w oskrzelach. Kiedy znów poproszono o oddychanie tylko przez usta podczas ćwiczeń, ponownie wystąpił skurcz oskrzeli odpowiednio oceniony w takich badaniach jak spirometria, przepływ objętości relacji i pletyzmografia ciała. Wyniki te sugerują, że nosogardziel i jama ustna odgrywają ważną rolę w zjawisku skurczu oskrzeli wywołanego wysiłkiem.
Am Rev Respir Dis. 1978 lipiec, 118 (1) :65-73. Korzystny wpływ oddychania przez nos na powysiłkowy skurcz oskrzeli. Shturman-Ellstein R, Zeballos RJ, Buckley JM, Souhrada JF.
Badaniu poddano grupę piętnastu osób (pięć osób z astmą wysiłkową, pięć z astmą bez związku z wysiłkiem i pięć osób zdrowych) w celu określenia wpływu oddychania nosem lub przez usta na odpowiedź powysiłkową oskrzeli w trakcie 6 minutowego biegu na równej powierzchni.
Każdy pacjent wykonał ćwiczenie 2 razy; pierwszy raz z klipsem na nosie, drugi raz z zamkniętymi ustami. FEV1 zostało zmierzone przed oraz natychmiast po ćwiczeniu, a także w 5, 10, 15, 20, i 30 minucie po wysiłku. Spadek FEV1 o 20% lub więcej był uznany za skurcz oskrzeli.
Kiedy pacjenci zostali poproszeni aby oddychać tylko przez nos, zaobserwowano znaczące zmniejszenie się powysiłkowego skurczu oskrzeli w porównaniu do skurczu oskrzeli wywołanego poprzez wysiłek z oddychaniem przez usta, wskazując na korzystny wpływ oddychania nosem. Oddychanie nosem było również korzystne dla osób zdrowych. U osób z astmą nie wysiłkową nie zaobserwowano znaczącej różnicy. Badanie sugeruje, że część ustna gardła i nosogardziel odgrywają ważną rolę w wywoływaniu astmy wysiłkowej.
Allergy Clin. 1981 SEP 11 (5) :433-9. Wpływ oddychania nosem i przez usta na astmę wysiłkową. Mangla PK, Menon MP.
Oddychanie przez usta jest cechą hiperwentylacji. Skurcz oskrzeli wywołano u pacjentów z astmą za pomocą hiperwentylacji suchym powietrzem o stałym poziomie dwutlenku węgla. Odpowiedzi w różnych dniach nie różniły się istotnie i odpowiadały dokładnie reakcji obserwowanej po wysiłku. Średni spadek natężonej objętości wydechowej w ciągu jednej sekundy (FEV1) wynosił 36% w obu eksperymentach. Hiperwentylacja suchym powietrzem o stałym poziomie dwutlenku węgla, zastosowana w przeprowadzonym badaniu, była silnym stymulatorem i wywoływała powtarzalną odpowiedź. Metoda była fizycznie mniej wymagająca niż ćwiczenia i była możliwa do przyjęcia pacjentów.
Thorax. 1981 Aug; 36 (8) :596-8. Hiperwentylacja w trakcie ćwiczeń może wywołać astmę? Tweeddale PM, Godden DJ, Grant IW.
Hiperwentylacja
Oddychanie przez usta jest cechą hiperwentylacji. Pojawienie się napadów astmatycznych po wysiłku fizycznym jest powszechne w objawowej astmie. Astma wysiłkowa (EIA – exercise induced asthma) jest związana z hiperwentylacją; dobrowolna hiperwentylacja o stałym poziomie dwutlenku węgla może wywołać napad.
Obecnie powszechnie uznaje się, że astma wysiłkowa (EIA) i po hiperwentylacji (HIA) jest wywoływana przez wzrost strat ciepła i wody przez drogi oddechowe, co jest nierozerwalnie związane z hiperwentylacją. Rola straty wody i ochłodzenia dróg oddechowych nie jest jednoznaczna ale wydaje się w chwili obecnej, że podstawowym bodziecem jest zmiana osmolalności płynnej powierzchni – śluzu nabłonka błony śluzowej. Jednak związek między ilością energii rozproszonej w drogach oddechowych i ciężkości EIA lub HIA istnieje, choć jest to mniej ścisłe niż kiedyś sądzono. Hiperwentylacja nadaje się lepiej niż ćwiczenia do ustalenia krzywej pomiędzy dawką a skurczem okrzeli a wentylacją minutową.
Mal Rev Respir. 1987, 4 (5) :217-23. [Testy prowokacyjne oskrzeli z użyciem hiperwentylacji]. [Artykuł w języku francuskim] Lockhart A.